عکاس هاهم عالمی دارن...
عکس هرعکاسی طعم ومزه مخصوص خودش روداره....مثل طعم و مزه دست پخت.
عکاس هاچیزایی می بینن که بقیه یا نمی بینن یا بی خیال از کنارش ردمی شن.
شکارچی لحظه های نابی هستن که ما مفت از دست دادیم.
عکس می گیرن از عشق،نفرت،زندگی،...
عکس می گیرن ازخوبی ها وبدی هایی که داخلش غرقیم اما نمی بینیم.
عکس می گیرن ازانسان های کوچیک اما بزرگ یا ازانسان های بزرگ ولی کوچیک.....
زیبایی و زشتی ها رو از یه زاویه می بینن که فکرش هم نمی کردیم.
عکاس ها ازاونایی هستن که می تونن زمان رودرقاب دوربینشون اسیرکنن واین از هرکسی برنمیاد.کمکمون می کنن تا برلحظه گذشته واتفاق های افتاده بهترنگاه کنیم .
و بتونیم راز اون لحظه از زمان رو پیدا کنیم.رازی که می تونه شیرین باشه یاتلخ .اما تلخی بعضی رازها هم شیرینه....
