امام هادى (علیه السلام) :
اَلنّاسُ فی الدُّنْیا بِالأَمْوالِ وَفی الآخِرَة بالأَعْمال
ملاک مردم در دنیا اموال آنها و در آخرت اعمال آنهاست.
People are respected in this world for possessing wealth and in the Hereafter for possessing righteous deeds
*فرانسوی*
Les gens sont respectés dans ce monde pour la possession de la richesse et dans l'au-delà pour posséder les
bonnes oeuvres
بحارالأنوار، ج 78، ص 368
مگر همین شهادت ها و ولادت ها ما را دوباره یاد شما بیندازند....
همت بلند
امام باقر (علیه السلام) :
لاَ شَرَفَ کَبُعدِ الهِمَّةَ
هیچ شرافت و افتخاری چون بلند‌همّتی نیست
There is no glory like high-mindedness
بحار الأنوار، ج75، ص165
امام صادق علیه السلام:
ومن آیات ظهور ان یتقارب الزمان
از نشانه های ظهور کوتاه شدن ساعت ها وزمان است.
مسند احمد بن حنبل جلد 2
(Imam sadegh(pbuh
Decreasing of hours and time are among the indictions of the advent
قال الامام علىّ بن موسى الرّضا صلوات اللّه و سلامه علیه :إ نَّ الصَّمْتَ بابٌ مِنْ اءبْوابِ الْحِکْمَةِ، یَکْسِبُ الْمَحَبَّةَ، إ نَّهُ دَلیلٌ عَلى کُلِّ خَیْرٍ.
فرمود:همانا سکوت و خاموشى راهى از راه هاى حکمت است ،سکوت موجب محبّت و علاقه مى گردد،سکوت راهنمائى براى کسب خیرات مى باشد.
Indeed, the silence is one of the ways of wisdom. Silence causes affection and fondness. Silence is a guidance for charities.
رسول خدا (صلی الله و علیه وآله وسلم ) فرمودند:
هیچ مؤمنى نیست که براى مـردان و زنان مـؤ مـن دعـا کـنـد جـز ایـنـکـه خـداى عزوجل به او باز گرداند، مانند آنچه را براى ایشان دعا کرده است.
همانا بنده اى باشد کـه در روز قیامت دستور دهند که او را به دوزخ ببرند، پس مردان
مؤ من و زنـان مـؤ مـنـه گـویـنـد: ایـن اسـت آنـکـه براى ما دعا مى کرد پس شفاعت ما را درباره او بـپـذیـر و او را بـدوزخ مـبـر. خـداى عزوجل شفاعت ایشان را درباره او بپذیرد، و آن بنده نجات یابد.
منبع : اصول کافى جلد 4 صفحه : 270
....به نام باشکوه و بزرگت، دست به دامان شده ام
به آن آویخته ام
و بر آن تکیه کرده ام
که آن، رشته ی استواری است که گسستی برایش نباشد؛
پس پیمانم را مشکن
درخواستم را باز مگردان
خواهشم را در پرده مدار
و آرزویم را کم ارج مشمار
به خاکساری و زاری و نیاز و تنگدستی ام،مهرآور
که مرا جز تو امیدی نیست
و نه آرزویی
و نه نگاهبانی
جز تو،ای خدا،خدا،خدا،خدا،خدا،خدا،خدا،خدا،خدا
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
طالبان علم، سه گروه اند و تو آنان را به ذات و صفاتشان بشناس : گروهی برای کارهای جاهلانه و بحث های خصومت آمیز درس می خوانند . گروهی برای گردن فرازی و فریبکاری تحصیل می کنند ، و گروه سوّم ، علم را برای فهمیدن و تعقّل کردن فرا میگیرند.
گروه اول با سخنان خود مردم را می آزارند و در بحث های علمی مجادله و لجاجت میکنند ، اینان درس میخوانند تا در مجلس عمومی با حضور مردم سخن علمی بگویند ، معلومات خود را به رخ این و آن بکشند و با نیروی دانش دیگران را شکست دهند و برتری خود را اثبات نمایند.
گروه دوم وقتی بااقران و امثال خود مواجه می شوند ، تکبّر می کنند و بر اثر غرور علمی ،آنان را با دیده ی تحقیر می نگرند و موقعیکه با ثروتمندان پست تر از خود بر خورد مینمایند به مکر و فریب دست می زنند و تملّق می گویند تا توجه آنان را به خود جلب کنند و از ثروتشان بهره مند کردند....
گروه سوّم در تحصیل علم ، هدف صحیح و منزّه دارند و ممکن است در پرتو دانش خود به کمال انسانی نائل گردند، ولی گروه اوّل و دوّم گرچه درس می خوانند و از پی تحصیل علم می روند امّا اخلاق بد و رفتار ناپسندشان سدّ راه سعادت آنها است و نمی توانند از معلومات خویش به شایستگی استفاده نمایند.
امام صادق علیه السلام:
آنکه احادیث ما را روایت کند وبه وسیله آن دلهای شعیان مارا قوی واستوار گرداند از هزار عابد برتر است.
بگو خداوندا!...
به هرکه بخواهی فرمانروایی می دهی،
و از هر که بخواهی،فرمانروایی را بر می کنی.
هر که را بخواهی ارجمند می سازی،
و هرکه را بخواهی به خواری می افکنی.
نیکی همه در دست توست...
...به سوی او شکوه می شود و گشایش و امید،از او فرا می رسد.
خداوندا!
از تو می خواهم
به شایستگی این نام های با شکوه و برکشیده به نزد تو
نام های برتر و والایی
که برای خویشتن خود برگزیده ای
و برای یاد خود،ویژه شان کرده ای
و همه ی آفریدگانت را،از گزینش آنها برای خود باز داشته ای
و از همه ی چیز ها،جز خود جدا کرده ای...
نیایش پیامبر اکرم صلی اله علیه واله در غزوه ی وادی القری
دست به دامن نام های باشکوهت
به نام خداوند مهر گسترده ی مهربان.
ستایش،همه آن خدایی راست که پروردگار جهانیان است
آن مهر گسترده ی مهربان
خداوند روز سزا
پس،تنها تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم
اینک به راه راست، رهبری مان کن
به راه آنان که بر ایشان بخشندگی کرده ای
نه خشم زدگان ، و نه گم کرده راهان.
خدا،که جز او-که زنده و پاینده است –هیچ خدایی نیست،نه چرتی و نه خوابی فرایش نگیرد.
آنچه در آسمان ها و زمین است،از آن اوست.
چه کسی نزد او،جز به پروانگی او،میانجیگری کند؟آنچه را که در پیش روی آنان،و آنچه را که در پس پشت آنان است،نیک می داند.
وچیزی از دانش او را فرانگرفته اند،مگر به آن اندازه که خود او خواسته است.
گستره ی فرمانروایی او،پهنه ی آسمان ها و زمین است.
و نگاهداری این دو،بر او گران نیاید؛که او بس برتر است و بزرگ.
خدا،فرشتگان و دانشمندان،گواهی می دهند که هیچ خدایی جز او نیست.
او ایستاده به دادگری است.هیچ خدایی جز آن گرانپایه ی فرزانه نیست.
او آن خدایی است که جز او خدایی نیست.
دانای نهان و آشکار است.او مهر گسترده و مهربان است.
او آن خدایی است است که جز او هیچ خدایی نیست
.فرمانروای پاک نهاد بی گزند،ایمنی بخش و نگاهبان،گرانپایه و زورمند و بزرگمنش.
پاک است خدا از آنچه با او انباز می گیرند.
او آن خداوند آفریننده ی پدید آورنده ی نگارگر است،که نام های نیکو دارد.
هرچه در آسمان ها و زمین است،او را به پاکی یاد می کند،که او ارجمند و فرزانه است.....
ادامه دارد...
