خواب ،استراحت ،آرامش ،صبر ،فکر نکردن ،حسرت نخوردن...
برایت بی معنی می شوند وقتی از کربلا برگردی...
اگر برگردی....!!
«ابن ابى الحدید»مىنویسد«من به آنچه که همه ملتها قسم میخورند سوگندیاد مىکنم که از پنجاه سال پیش تا هم اکنون بیش از هزار بار این سخن را خوانده ام و در هر بار در دلم لرزش، ترس و موعظه تازهاى پدید آمد و به سختى در قلبم اثرمىگذاشت،اعضاء و جوارحم به لرزه مىافتاد،نشده است در آن تامل کنمجز اینکه در آن حال به یاد مرگ خانواده،بستگان و دوستانم افتادهام،درستبرایم مجسم مىشد که من همانم که امام علیه السلام توصیفش را کرده است!
چقدر واعظان،خطبا،گویندگان و افراد فصیح در همین باره سخن گفتهاند و من گوش فرا دادهام و من در سخنانشان دقت و تامل نمودهام،اما در هیچکدامتاثیر سخن امام علیه السلام را نیافتهام بنا براین این تاثیرى که بر قلب من مىگذارد یااز ایمانى است که به گوینده آن دارم و یا ایمان و نیت و یقین و اخلاص او سببشده است که این چنین در روح شنونده اثر مىگذارد و در قلبها جایگزین شود».
(شرح ابن ابى الحدید ج 11 ص153)
خطبه 221 نهج البلاغه