این سخن را امام علی علیه السلام در کنار قبر فاطمه علیها سلام،سیده زنان جهان،به هنگام دفن او فرموده،و گویا با پیامبر(ص)سخن مى گوید:
اى رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم از جانب من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و به سرعت به تو ملحق شده است، سلام اى پیامبر!از فراق دختر برگزیده و پاکت پیمانه صبرم لبریز شده و طاقتم از دست رفته....
اما پس از رو برو شدن با مرگ و رحلت تو هر مصیبتى به من برسد کوچک است(فراموش نمى کنم)با دست خود تو را در میان قبر قرار دادم،و هنگام رحلت سرت بر سینه ام بود که قبض روح شدى،«فانا لله و انا الیه راجعون»:«ما از آن خدائیم و به سوى او باز مى گردیم».
(اى پیامبر)امانتى که به من سپرده بودى هم اکنون باز داده شده و گروگان باز پس دادم،اما اندوهم همیشگى است و شبهایم همراه بیدارى!تا آن دم که خداوند سر منزل تو راکه در آن اقامت گزیده اى برایم انتخاب کند،به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امتت در ستم کردن به وى اجتماع کرده بودند،سر گذشت وى را از او بى پرده بپرس وچگونگى را از وى خبر گیر!وضع این چنین است در حالی که هنوز فاصله اى با زمان حیات تو نیفتاده و یادت فراموش نگردیده!
سلام من به هر دوى شما باد!سلام وداع کننده!نه سلام کسى که یا خشنود یا خسته دل باشد، اگر از خدمت تو باز مى گردم از روى ملالت نیست!و اگر در کنار قبرت اقامت گزینم نه به خاطر سوء ظنى است که وعده نیک خدا در مورد صابران دارم!
خطبه 202 ...
