ذره

افتاده در این راه، سپرهای زیادی
یعنی ره عشق است و خطرهای زیادی

بیهوده به پرواز میندیش کبوتر!
بیرون قفس ریخته پرهای زیادی

این کوه که هر گوشه آن پاره لعلی است
خورده است بدان خون جگرهای زیادی

درد است که پرپر شده باشند در این باغ
بر شانه تو شانه به سرهای زیادی

از یک سفر دور و دراز آمده انگار
این قاصدک آورده خبرهای زیادی

راهی است پر از شور، که می بینم از این دور
نی های فراوانی و سرهای زیادی

هم در به دری دارد و هم خانه خرابی
عشق است و مزینّ به هنرهای زیادی

بیچاره دل من که در این برزخ تردید
خورده است به اما و اگرهای زیادی

جز عشق بگو کیست که افروخته باشند
در آتش او خیمه و درهای زیادی...

سعید بیابانکی

سنگینــــــ کام میگیری مــــــــــرد !!در این سرمــــــــــــــای خیابان و برگ ریزان خزان به یاد کدام عشــــــــــــــــق خاطراتت را دود میکنی ...؟؟؟ سنگینــــــ کام میگیری مــــــــــرد !! گم کردن خاطراتی که پی اش را میگردی تقصیر ریه های تو نیستــــــ ! دور کن کسانی که باعث سنگینیـــــــ کام سیگارت شده اند آن ها لیاقت آن خاطراتـــــــ را ندارند

www.brokenangel.blog.ir                                                           منتظر حضورت هستم

سرم را می زنم از بی کسی گاهی به درگاهی

نه با خود زاد راهی بردم از دنیا، نه همراهی 

اگر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است

"نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی"

غروبی را تداعی می کنم با شوق دیدارش

تماشا می کنم عطر تنش را هر سحرگاهی 

دلم یک بار بویش را زیارت کرد... این یعنی

نمی خواهد گدایی را براند از درش شاهی

نمی خواهم که برگردد ورق، ابلیس برگردد

دعای دست می گویی، چرا چیزی نمی خواهی 

از این سرگشتگی سمت تو پارو می زنم مولا!

از این گم بودگی سوی تو پیدا می کنم راهی

به  طبع طوطیان هند عادت کرده ام ، هندو

 همه شب  رام رامی گفت و من الله اللهی

هلال  نیمه ی شعبان رسید و داغ دل نو شد

دعای آل یاسین خوانده ام با شعر کوتاهی

اگر عصری ست یا صبحی تو آن عصری تو آن صبحی

اگر مهری ست یا ماهی  تو آن مهری تو آن ماهی

دل مصر و یمن خون شد ز مکر نابرادرها

یقین دارم که تو آن یوسف افتاده در چاهی 

علیرضا قزوه

و امان از دل زیبنب ....

در سلام بر تو

دست را بر سینه می گذاریم

تا قلب از جایش کنده نشود!!!

علی لاری زاده

حلال جمیع مشکلات است حسین

             شوینده ی لوح سیئات است حسین

ای شیعه تو را چه غم ز طوفان بلاست

           جائی که سفینه ی نجات است حسین

السلام علی الحسین(ع)