ذره

بگذار مبتلای تو بمانم! برایم بهتر است... 

مهربان اربابم حسین(ع)...  

جوونیمو پای تو دادم..

چقدر خانه ی آقای ما گدا دارد
مسیح نیز در اینجا برو بیا دارد
عطا و لطف امیرم که دم به دم جاریست
عنایتی ست که تنها به شیعه ها دارد
تمام عالم و آدم رسیده اند امّا
هنوز سفره ی فیض حسین جا دارد
فرشته گرم پذیرایی از همه ست...چقدر
نشستنِ سرِ این سفره ها صفا دارد

وجودم از کرامات حسینه

اگر روزی سفر کردی به کویش

دل بشکسته سوغات حسینه

....

همینظوره واقعا....

یاحسین

واقعا شرمندم....

شاید دیر به دیر بهتون سر میزنم ولی ارادتمان پابرجاست

سلام علیکم

سلام آقا.سلام بر تو ای سرور و آقای اهل بهشت ، سلامی به پاکی تربت کربلا به درگاه مقدس شما،سلام بر

حسین (ع) و سلام بر ابالفضل (ع).

اصلا نمیدانم من اجازه سلام دادن به شما را دارم یا نه ؟! چون به قول یک عزیزی سلام یعنی نام خدا ، و برای دادن سلام باید لیاقت دادن آن را داشته باشی ، انشاالله که داشته باشم . آقا چه بگویم از اینکه سینه ام مالامال از عشق تو لبریز است ، چه بگویم از غم عشقت.

مولا تو را ندیده ام ولی طعم عشقت را به زیبایی تمام چشیده ام . مولا کرم و محبت و آقایی شما رو هزاران بار

دیده ام. مولا مگر در این دنیای آشفته بعد خدا ، میتوان به کسی جز اهل بیت (ع) پناه برد ، مگر میتوان بدون

عشق اهل بیت (ع) زندگی کرد. به خدا قسم از آن روزی که مرا نمک گیر سفره با عظمت خودت کرده ای

دیگر تمام وجودم سر تا پا فقط نام تو را فریاد می زند. یا حسین (ع) انشاالله برای عشق تو ، آقا لیاقت کامل را

داشته باشم ... آقا چقدر در لحظات سخت زندگی با پناه به بردن به درگاه تو و به ساحت سقای کربلا وجودم

آرام و راحت گشته ... براستی که مدیون توام یا حسین (ع) . ارباب یقین داشته باش که همیشه به یاد توام

چه محرم باشد یا نباشد ، چون مجنون حسین (ع) شب و روزش کربلا ، حسین (ع) و عباس (ع) است ولی

آقا با این حال ، محرم تو حال و هوای دگری دارد ... محرم تو سینه مرا پاره می کند ...

وقتی می شنوم که در روز عاشورا فرزند علی مرتضی (ع) و فاطمه زهرا (س) ، نوه پیامبر (ص) ، افتخار تمامی

اهل بهشت ، تشنه است و کسی حاضر به دادن آب به او نیست ، حاضر میشوم وجودم تکه تکه شده و به آب

تبدیل شود ... ای آقا گوارا ترین آب های بهشتی گوارای وجود نازنین شما باشد ... ای آقا کاش آن زمان بودم

که وقتی فریاد زدی " هل من ناصر ینصرنی" ، خاک زیر پایت می شدم ... ای آقا کاش آن زمان بودم و وجودم را

فدای اهل خیمه تو  می کردم تا به آنها آسیبی نرسد ...نه!!مگر جز خون کردن دل مهدی فاطمه چه کاری برایش کردم که کمکی باشم برایش....ببخش مرا،،ولی هر چه باشد عشق اهل بیت در سینه ام موج میزند ..... ای آقا وقتی می شنوم مردمی که صد ها و هزاران نامه

برای تو نوشتند که امام شان باشی ولی پشت و خیانت به تو کردند ، روزی صدها بار بر آنها لعنت می فرستم که

نفهمیدند که چه الماس و گوهر بهشتی را از دست دادند و آخرت خود را خراب کردند برای دنیایی دو روزه !.

و از طرف دیگر وقتی می شنوم یارانی از جنس بهشت در کاروان تو به آن شکل مردانگی کردند همیشه اشک

احساس مرا فرا می گیرد.وقتی حبیب بن مظاهر ، مسلم بن عوسجه ، زهیر بن القین البجلی ،فرزندان نازنینت علی اصغر (ع) و علی اکبر (ع) ، یگانه مولای معرفت و عشق ، حضرت عباس (ع) و بقیه

شهیدان عاشق در رکاب تو را مشاهده می کنم که عاشقانه در راه خدا و به عشق حسین (ع) جان فدا

کردند ، به یکباره دیوانه حسین (ع) می شوم. مولا هرچقدر بگویم از عشقت و مرامت کم گفته ام ...

آنقدر خوب و آقایی که کمترین کاری که میتوان در حق شما کرد فقط جان فدا کردن است ... جانم فدای تو

یا اباعبدالله ... 

ای حسین (ع) تو چه کار میکنی که فقط با یک اشاره ، حر بن یزید ریاحی دیوانه حسین (ع) شد ؟!

درود بر مختار ثقفی که دلهای خون ، شیعه را آرام بخشید و انتقام داغداران شیعه را از دشمنان گرفت.

ای خدا بر همه دشمنان اهل بیت ، لعنت فرست و دوستان و مریدان اهل بیت را همیشه یاری کن .

ای ارباب این را بدان نمک تو در وجودم همیشه بوده و خواهد بود و تا جان دارم نام حسین و ابالفضل را زمزمه خواهم کرد ...

ای ارباب به حق عظمت چهارده معصوم زیارت حرمت را نصیبمان کن

آمین