حضرتش طلب لباس کردند تا پس از شهادت بدنشان
برهنه نماند.
شلواری کوتاه وتنگ آوردند اما نپذیرفتند.فرمودند:
«لا، ذاک لباس من ضربت علیه بالذلّة»
نه، این لباس کسی است که دچار ذلّت شده است...
*بحارالانوار، ج45، ص54.
عزت درسرتاسر سیره رفتاری و عملی امام حسین(علیه السلام)
قابل جستجواست و مفهومی است در برابر ذلت.
عزتی که حضرتش حتی در کوچک ترین ، سخت ترین و آخرین
لحظات زندگی در اجرایش نهایت دقت را به کار بستند و حاضر
نشدند لباسی را به تن کنند که مردم خوار و ذلیل می پوشیدند.
آیا این پیامی نیست برای وضعیت کنونی جامعه ما....؟؟
به خودم میگم: "نه کوششی، نه توانی، فقط نشستم و گفتم خدا کند که بیایی!!!"