خدا رو شکر،یه ماه رمضون دیگه هم دیدیم...
*متن ترجمه فارسی دعای 54 صحیفه سجادیه ؛ دعا در طلب رفع غم و اندوه*
ای غمگسار و ای اندوه زدا، ای بخشنده در این جهان و آن جهان و مهربان در هر دو سرا، بر محمد و خاندان محمد درود فرست. اندوهم را ببَر و غمم را از میان بردار.
ای یگانه، ای یکتا، ای کسی که همگان نیاز خود پیش تو آورند، ای آن که نزادهای و زاده نشدهای و هیچ کس همتای تو نیست، مرا از بدیها نگاه دار و از گناه پاکیزه بدار و گرفتاریام را برطرف گردان.
امام صادق علیه السلام...
اِعلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلُقِ مِفتاحٌ لِلخَیرِ، مِغلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اِنَّ الشّابَّ الشَّحیحَ الخُلُقِ مِغلاقٌ لِلخَیرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ ؛
بِدان که جوانِ خوش اخلاق، کلید خوبى ها و قفل بدى هاست و جوانِ بداخلاق، قفل خوبى ها و کلید بدى هاست.
امالى (طوسى) ص 302، ح 598
ملتی که «پانزده خرداد» روز خون و «هفده شهریور» روز نوید پیروزی خون، جمعه «سیاه روزی» رژیم را با افتخار و پیروزی پشت سرگذاشته است، از این محاصرات اقتصادی و نظامی باک ندارد . آنان باک دارند که اقتصاد را زیربنا، و شکم را قبله گاه، و دنیا را مقصد و مقصود میدانند...
.
.
.
.
.
.
"...برملت عظیم ایران لازم است شکر نعمت های غیر متناهی الهی را، در سالروز پانزده خرداد به جان و دل بجا آورد ."
بعضی چیز ها هست که حتی اگر هزار بار هم ببینی برات تازه گی دارن و انگار تکرار برات معنی نداره... با دیدنش به فکر فرو میری و احساس خاصی در وجودت شکل می گیره...احساس غرور، تعلق یا....
خدا رو هم شکر می کنی که دیدی.آخه دیدن با تو کتاب خوندن خیلی توفیر داره....
.....
"این ویدئو مربوط به حمزه الزبیدی یکی از افسران عالی رتبه بعثی دردهه 90 میلادی است که از طرف صدام ملعون مامور به اخطار و تهدید کردن آیت الله شهید سید محمد صادق صدر (پدر مقتدا صدر) می شود.منوط به اینکه دیگر نماز جمعه برگزار نکند وبا این جواب شهید صدر مواجهه می شود که: این تکلیف واجب شرعی من است و .....
چندروز بعد ماشین ایشان مورد هدف قرار می گیرد وایشان و همراهانشان به شهادت می رسند..."
....
شماهم می تونید احساس خودتون رو بگید...
یا علی
لازم می دانم برادران و خواهران عزیز را، مخصوصاً جوان ها را توجه بدهمبه اهمیت ماه رجب.
از این مناسبت ها و از این خصوصیاتِ مربوط به ایام و شهور نمی شود بهآسانى صرف نظر کرد.
بزرگان و اهل معنا و اهل سلوک، ماه رجب را مقدمهى ماه رمضان دانستهاند.
ماه رجب، ماه شعبان، یک آمادگاهى است براى اینکه انسان در ماه مبارک رمضان – که ماه ضیافت الهى است – بتواند با آمادگى وارد شود.
آمادگى به چیست؟
در درجهى اول، آمادگى به توجه و حضور قلب است؛
خود را در محضر علم الهى دانستن، در محضر خدا دانستن – «سبحان من احصى کلّ شىء علمه» – همهى حالات خود را، حرکات خود را، نیّات خود را، خطورات قلبى خود را در معرض و محضر علم الهى دانستن؛ در درجهى اول، این مهم است؛ و اگر این حاصل شد، آن وقت توجه ما به کارهایمان، به حرفهایمان، به رفتوآمدهایمان، به سکوتمان، به گفتنمان، بیشتر خواهد شد؛
توجه می کنیم که چه می گوئیم، کجا می رویم، چه اقدامى می کنیم، علیه چهکسى حرف می زنیم، به نفع چهکسى حرف می زنیم.