مرحوم آیت الله میلانی ره میفرمودند:
در روز بنشینید هر روز یک مقدار با امام زمان درد و دل کنید. خوب نیست این شیعه روزش شب شود و شبش روز شود، و اصلاً به یاد او نباشد.
بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال هم نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند، با همین زبان خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند.
خدا مرحوم آیت الله بهجت ره را رحمت کند. یک حرف بلندی میزد. میگفت:
بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است. یک وجب هم نیست. قبل از اینکه از دهان خودتان به گوش خودتان برسد، به گوش او رسیده است. نزدیک است. درد و دلها را میشنود. با او حرف بزند، و ارتباط برقرار کند.
در زمان امام هادی(علیه السلام) شخصی نامهای نوشت از یکی از شهرهای دور، نامهای نوشت که: آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟
حضرت در جواب ایشان نوشتند:
«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک»
«لبت را حرکت بده، حرف بزن. بگو. ما دور نیستیم»
(بحارالانوار/ج53/ص306)
ما هم به شدت ناراحتیم از این عمل غیر انسانی.عملی که حتی از حیوان ها هم سر نمی زنه.
اما سوالاتی که ذهنم رو مشغول کرده:
1.چرا این اتقافات ناگوار همزمان با بررسی و تصویب قانون آمرین به معروف در مجلس داره صورت
میگیره؟چه ارتباطی با همدیگه دارن؟
2.چرا در رسانه ها این طور وانمود میشه که تمام خانوم هایی که مورد اسید پاشی قرار گرفتن
افراد بد حجاب بودن؟
3.چرا این اقدام فقط در مورد خانوم ها داره صورت میگیره؟آیا به حجاب خانوم ها ارتباط داره؟
4.هدف از اجرای این کار آن هم در اصفهان چی میتونه باشه؟
5.چرا وانمود میشه که اسید پاشی فقط بین ایرانیان هست؟در کشورهای دیگه اصلا از این
طور اتفاقات نیست؟
و...
یکی از دوستان شیخ رجبعلی خیاط ره میگوید: روزی به او گفتم: آمیرزا! چیزی به من بدهید که به درد من بخورد! گوش مرا پیچاند و فرمود:
خدمت به خلق، خدمت به مردم!
شیخ میفرمود:
اگر می خواهی به حقیقت توحید راه پیدا کنی به خلق خدا احسان کن، بار توحید سنگین است و خطرناک و هرکس توان تحمل آن را ندارد، ولی احسان به خلق، تحمل آن را آسان میکند.
و گاه به مزاح میفرمود:
روز به خلق خدا نیکی کن و شب برای گدایی در خانه او برو!.
...
صلواتی تقدیم به تمام علما و عرفای حقیقی اسلام....
پیام تسلیت امام خمینی ره در خصوص درگذشت مرحوم آیت الله طالقانی ره :
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
إنا للَّه و إنا إلیه راجعون...19 شهریور 1358
فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَنْ یَنتَظِرُ. عمر طولانى این عیب را دارد که هر روز عزیزى را از دست مى دهد و به سوگ شخصیتى مى نشیند و در غم برادرى فرو مى رود. مجاهد عظیم الشأن و برادر بسیار عزیز حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقاى طالقانى از بین ما رفت و به ابدیت پیوست و به ملأ اعلى با اجداد گرامش محشور شد. براى آن بزرگوار، سعادت و راحت و براى ما و امت ما، تأسف و تأثر و اندوه.
آقاى طالقانى یک عمر در جهاد و روشنگرى و ارشاد گذراند. او یک شخصیتى بود که از حبسى به حبس و از رنجى به رنج دیگر در رفت و آمد بود؛ و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستى و سردى نداشت. من انتظار نداشتم که بمانم و دوستان عزیز و پر ارج خودم را یکى پس از دیگرى از دست بدهم. او براى اسلام به منزله حضرت ابوذر بود؛ زبان گویاى او چون شمشیر مالک اشتر بود؛ بُرنده بود و کوبنده. مرگ او زودرس بود و عمر او با برکت. رحمت خداوند بر پدر بزرگوار او، که در رأس پرهیزکاران بود، و بر روان خودش که بازوى تواناى اسلام. من به امت اسلام و ملت ایران و عائله ارجمند و بازماندگان او، این ضایعه بزرگ را تسلیت مىدهم. رحمت بر او و بر همه مجاهدان راه حقّ. و السلام على عباد اللَّه الصالحین.
.