ذره

۵۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «حدیث» ثبت شده است

  • ذره

.

.

امام حسن ـ علیه السّلام ـ مورد علاقه شدید و لطف و مرحمت پیامبرـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ بودند به همین جهت به کرّات می‌فرمودند:

.

«اَللّهُمَّ إنّیِ اُحِبُّ حَسَناً فَاَحِبَّهُ وَ اَحَبَّ اللهُ مَنْ یُحِبهُ»


«خداوندا من حسن را دوست می‌دارم تو هم او را دوست بدار و هرکه حسنم را دوست بدارد خداوند او را دوست می‌دارد.»


 کنز العمال ج 16، ص 262 ـ ج 5، ص102.

بیانات رهبری درباره قرآن

  • ذره

« بصیرت و ایمان عباس سلام الله علیه »

امام صادق سلام الله علیه :

کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ

جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّهِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیدَا؛

عموى ما، عبّاس بن علی، داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بود ؛
همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید.
عمدة الطّالب، ص ۳۵۶ .
آینه یادها ص 201
  • ذره


حضرت زینب علیهاالسلام(خطاب به مردم کوفه) :
لایَستَخِفَّنَّکُمُ المَهَلُ فَإِنَّهُ لا یُحَفِّزُهُ البِدار، ولا یُخافُ عَلَیهِ فَوتُ الثّأرِ کَلّا «إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ»؛
مهلت خدا سبُک سرتان نکند که خدا عجله اى ندارد و از دست دادنِ فرصت انتقام، نگرانش نمى کند .
هرگز ! «به درستى که پروردگارت در کمین است».
أمالی مفید : ص ۳۲۱؛
دانشنامه امام حسین علیه السلام ج 8، ص 119

ببار...

جانمان تشنه است....

.

.

.

.

پیامبر اکرم صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏ آله:
رَجَبٌ شَهرُ اللّه‏ِ الأصَبُّ یَصُبُّ اللّه‏ُ فِیهِ الرَّحمَةَ عَلى عِبادِهِ
رجب ماه بارش رحمت الهى است. خداوند در این ماه رحمت خودرا بربندگانش فرو مى ‏ریزد
عیون اخبارالرضا علیه‏ السلام : ج 2 ، ص 71 

 مرحوم آیت الله میلانی ره می‌فرمودند:

در روز بنشینید هر روز یک مقدار با امام زمان درد و دل کنید. خوب نیست این شیعه‌ روزش شب شود و شبش روز شود، و اصلاً به یاد او نباشد.

بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال هم نداشته باشد، مثلاً از مفاتیح دعایی بخواند، با همین زبان خودمان سلام و علیکی با آقا کند. با حضرت درد و دلی کند.
خدا مرحوم آیت الله بهجت ره را رحمت کند. یک حرف بلندی می‌زد. می‌گفت:

بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است. یک وجب هم نیست. قبل از اینکه از دهان خودتان به گوش خودتان برسد، به گوش او رسیده است. نزدیک است. درد و دل‌ها را می‌شنود. با او حرف بزند، و ارتباط برقرار کند.

در زمان امام هادی(علیه السلام) شخصی نامه‌ای نوشت از یکی از شهرهای دور، نامه‌ای نوشت که: آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟

حضرت در جواب ایشان نوشتند:

«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک‏»

«لبت را حرکت بده، حرف بزن. بگو. ما دور نیستیم»


(بحارالانوار/ج53/ص306)