ذره

فرازی بسیار زیبا از خطبه 183 نهج البلاغه...

دریافت

...*سفارش به پرهیزکارى 
خدا شما را به پرهیزکارى سفارش کرد، و آن را نهایت خشنودى خود، و خواستش از بندگان قرار داده است، پس بترسید از خدایى که در پیشگاه او حاضرید، و اختیار شما در دست اوست، و همه حالات و حرکات شما را زیر نظر دارد.
اگر چیزى را پنهان کنید مى‏ داند، و اگر آشکار کردید ثبت مى ‏کند، براى ثبت اعمال، فرشتگان بزرگوارى را گمارده که نه حقّى را فراموش، و نه باطلى را ثبت مى ‏کنند. «آگاه باشید آن کس که تقوا پیشه کند و از خدا بترسد، از فتنه ‏ها نجات مى ‏یابد» و با نور هدایت از تاریکى‏ ها مى ‏گریزد، و به بهشت و آنچه که دوست دارد جاودانه دسترسى پیدا مى ‏کند. خدا او را در منزل کرامت خویش مسکن مى‏دهند، خانه ‏اى که مخصوص خداست، سقف آن عرش پروردگارى، و روشنایى آن از جمال الهى، و زائرانش فرشتگان، و دوستان و همنشینانش پیامبران الهى، مى‏ باشند. پس به سوى قیامت بشتابید، و پیش از آن که مرگ فرا رسد آماده باشید، زیرا ناگهان آرزوهاى مردم قطع شده، و مرگ آنها را در کام خود مى ‏کشد، و در توبه بسته مى ‏شود. شما امروز به جاى کسانى زندگى مى‏ کنید که قبل از شما بودند و ناگهان رفتند و پس از مرگ تقاضاى بازگشت به دنیا کردند. 
*ضرورت یاد قیامت و عذاب الهى 
مردم شما چونان مسافران در راهید، که در این دنیا فرمان کوچ داده شدید، که دنیا خانه اصلى شما نیست و به جمع آورى زاد و توشه فرمان داده شدید. آگاه باشید این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد پس به خود رحم کنید، شما مصیبت‏ هاى دنیا را آزمودید، آیا ناراحتى یکى از افراد خود را بر اثر خارى که در بدنش فرو رفته، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگ‏هاى داغ بیابان او را رنج داده، دیده‏اید که تحمّل آن مشکل است پس چگونه مى‏ شود تحمّل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگ‏ هاى گداخته، همنشین شیطان باشید آیا مى ‏دانید وقتى که مالک دوزخ بر آتش غضب کند، شعله‏ ها بر روى هم مى ‏غلتند و یکدیگر را مى‏ کوبند و آنگاه که بر آتش بانگ زند میان درهاى جهنّم به هر طرف زبانه مى‏ کشد اى پیر سالخورده که پیرى وجودت را گرفته است، چگونه خواهى بود آنگاه که طوق‏ه اى آتش به گردن‏ ها انداخته شود، و غل و زنجیرهاى آتشین به دست و گردن افتد چنان که گوشت دست ها را بخورد 
*روش استفاده از دنیا
پس خدا را خدا را اى جمعیّت انسان‏ها پروا کنید حال که تندرستید نه بیمار، و در حال گشایش هستید نه تنگ دست، در آزادى خویش پیش از آن که درهاى امید بسته شود بکوشید، در دل شب ‏ها با شب زنده ‏دارى، و پرهیز از شکم بارگى به اطاعت برخیزید، با اموال خود انفاق کنید، از جسم خود بگیرید و بر جان خود بیفزایید، و در بخشش بخل نورزید که خداى سبحان فرمود: «اگر خدا را یارى کنید، شما را پیروز مى‏ گرداند و قدم‏ هاى شما را استوار مى‏ دارد» و فرمود: «کیست که به خدا قرض نیکو دهد
تا خداوند چند برابر عطا فرماید، و براى او پاداش بى عیب و نقصى قرار دهد» درخواست یارى از شما به جهت ناتوانى نیست، و قرض گرفتن از شما براى کمبود نمى ‏باشد، در حالى که از شما یارى خواسته که: «لشکرهاى آسمان و زمین در اختیار اوست و خدا نیرومند و حکیم است» و در حالى طلب وام از شما دارد که گنج‏ هاى آسمان و زمین به او تعلّق دارد و خدا بى نیاز و حمید است، بلکه خواسته است شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکوکارترید، پس به اعمال نیکو مبادرت کنید، تا با همسایگان خدا در سراى او باشید که هم نشینان آنها پیامبران، و زیارت کنندگانشان فرشتگانند، و چنان گرامى داشته مى‏ شوند که صداى آهسته آتش را نشنوند، و بر بدن‏ هایشان هیچ گونه رنج و ناراحتى نرسد. «این بخشش خداست به هر کس بخواهد مى‏ دهد و خدا صاحب بخشش بزرگ است.» من آنچه را مى‏ شنوید مى‏ گویم، و خداوند را به یارى خود و شما مى ‏خوانم که او کفایت کننده و بهترین وکیل است...